Het meesterstuk is echter snel verouderd, met de uitvinding van het vliegtuig was de waterlinie nutteloos. De forten waren lange tijd nog gesloten en werden gebruikt voor allerlei militaire doeleinden. De vijand die vroeger uit het oosten kwam, komt nu uit het westen in de vorm van oprukkende steden. De linie wordt doorsneden door wegen en opgeslokt door woonwijken. Maar diezelfde stedeling biedt ook kansen. De linie krijgt een steeds grotere betekenis voor recreanten. En waren de forten vroeger geheim, nu wijzen bordjes je de goede kant op. Het is een leuke route om te fietsen met een informatieboekje over de linie in je achterzak. Op die manier zie je opeens een nieuw landschap. In plaatst van koeien in een veld en een leuk cafeetje, zie je een verdedigingslijn met velden die onderwater kunnen worden gezet en een fort. Zelfs Fosse roept op dag drie als we in een fort lopen: Nee mam, dit is geen kasteel, dit is een fort! Overdag fietsen we langs de linie en ’s nachts kamperen we op de forten.
Dag 1: Amsterdam – Loenen aan de Vecht ( 42km)
We fietsen over de LF20 de stad uit via naar
Muiden. Daar komen we de eerste tekenen van de waterlinie tegen. Het Muiderslot
ligt hier op een strategische plek aan het IJsselmeer. Je kunt hier ook met een
bootje overvaren naar Pampus (ook onderdeel van de linie). Wij bewaren die
attracties voor een andere keer en fietsen verder langs de Vecht (oostzijde).
Vlak voor de snelweg ligt restaurant Fort
H aan de rechterhand. In Weesp fietsen we even naar Fort Ossenmarkt (100 m
naar rechts). Er staat een groot kanon voor. Daar moet natuurlijk op gespeeld
worden. Een eindje verder komen we langs Fort Uitermeer. Een fort langs de
Vecht dat langzaam door de natuur wordt overgenomen. Het fort heeft veel weg
van een Romeinse arena zoals het Coloseum. Een verlaten kanonsloop ligt op een
betonnenplaat. Dit is een zeldzame plek in Nederland, het is niet aangeharkt. Een
goeie plek voor een picknick. We fietsen steeds verder langs de Vecht, dan weer
aan de ene kant, dan weer aan de andere kant. De Vecht is hier de
hoofdweerstandlinie. De weilanden links konden onder water worden gezet en het
gebied rechts werd beschermd tegen aanvallen. Overal zijn mensen aan het
fietsen, varen en wandelen. Een echt Hollands landschap met molens, weiden en
woonboten. Boerderijtjes met oude lindes ervoor, leunend tegen een dijkje. Ook
kakelverse landhuizen met designhekken en grote landrovers voor de deur. Bij
Loenen slaan we af en fietsen naar Fort Spion, een natuurcamping op een fort
van de Waterlinie. Er is een klein tentenveldje met uitzicht op de plassen, wel
met een drukke weg achter de bosjes. De voorkant het fort is begroeid met
klimplanten, de achterkant is bedekt met gras. Douchen doe je in het ijskoude
fort zelf. Er hangt een briefje: Doe a.u.b. het licht uit voor de vijand,
energie, maar vooral muggen. Ook hier is de vijand veranderd.
Dag 2: Loenen aan de Vecht - Tull en ’t Waal
(58km)
Dag 3: Tull en 't Waal – Gorinchem (40km)
Vandaag fietsen we door het rivierenlandschap. We gaan over smalle
steile dijkjes vol fluitekruid, boterbloemen en koolzaad. Het is lente langs de
linie. Onder aan de dijk liggen boomgaarden en dijkhuisjes die zich in de dijk
lijken te willen verstoppen. Hier komt de SRV nog langs de huizen. We nemen de
pont naar Geldermalsen. Het Fort bij Asperen heeft een cafeetje en voor een
kleine vergoeding mag je naar binnen. Het is een rond fort met drie
verdiepingen. Het is koud en maar op een enkele plek verlicht. Fosse vindt het
net een spookhuis. We gaan verder door naar de Waal, naar Fort Vuren in de
buurt van Gorinchem. We zetten de tent op in het hoge gras achter het fort. Geen
kip is hier. Samen met de beheerder hebben we het fort voor onszelf. Hij wil
geen echte camping worden, hij heeft liever dat mensen dit plekje zelf
ontdekken. Dat past wel bij de linie. Ook een stuk onontdekt verscholen
landschap.
Totaal: 140 km
Overnachtingsadressen
Fort Spion,
natuurcamping, www.fortspion.nl
Werk aan de korte Uitweg, natuurcamping, www.fortwku.nl
Fort Vuren, klein kampeerveld, www.wff.nl
